ارد بزرگ می گوید : می گویند
رسیدن به آرامش هدف است باید گفت آرامش تختگاه نوک کوه است آیا کوهنورد
همیشه بر آن خواهد ماند ؟ بیشتر زمان زندگی او در کوهپایه و دامنه می گذرد
به امید رسیدن به آرامشی اندک و دوباره نهیب دل و دلدادگی به فرازی دیگر .
ارد بزرگ می گوید : ابلهان در
سرزمین های کوچک همواره سنگ کشورهای بزرگ را به سینه می زنند و هم میهنان
خویش را تشویق به بخشش میهن و ناموس خود می کنند .
ارد بزرگ می گوید : آنهایی که از
زادگاه خود می روند تا رشد کنند با سپری شدن روزگار می فهمند بزرگترین
گنج زندگی را از دست داده اند و آن زادگاه و میهن است .
ارد بزرگ می گوید : برآزندگان و
ترس از نیستی؟! آرمان آنها نیستی برای هستی میهن است.
ارد بزرگ می گوید : آنگاه که
آزادی فدای میهن پرستی می شود و وارون بر این میهن پرستی فدای چیزهای دیگر
، کشور رو به پلشدی می گرایید و درد .
ارد بزرگ می
گوید : آنکه
مدام از کمبودها و ناراستی
های زندگی خویش سخن می گوید دوست خوبی برای تو نخواهد بود .
ارد بزرگ می گوید : بزرگترین
اشتباه و چاله زندگی یک زیاده خواه ، در آنست که پیش از کسب آمادگی لازم
پشت میز مدیریت بنشیند .
ارد بزرگ می گوید : جریان های
آلوده به مرداب خواهند رسید سخن گفتن از آنها، زندگیمان را تباه می سازد .
منبع : انجمن گل سرخ
http://30min.mastertopforum.net/7-vt40.html?postdays=0&postorder=asc&start=91