حکمای چهارگانه (چهار حکیم جهانی خراسان بزرگ)

جهان در طی سیر تکاملی خویش شاهد بروز و ظهور اندیشمندان و متفکرینی بوده است که این سیر تکاملی را در چهار چوبی خردمندانه و آگاهی بخشانه هدایت نموده اند نقش آنها به عنوان انسانهایی فرهنگ ساز همواره درخشیده و می درخشد .

خوی بشر وحشی است اگر از ابتدا رها شود دارای گرایشات حیوانی و غیر اجتماعی می گردد . آنچه بشر را بدینسان متمدن ساخته است فرهنگی است که او را در برگرفته است عرصه فرهنگ محل کنش اندیشه های انسانهایی است که دارای نبوغ و استعداد ویژه ایی هستند . آگاه ترین انسانها را بر علوم انسانی حکیم می نامند حکمای جهان چهار نفرند و شگفت انگیز آنکه هر چهار نفر در شعایی به وسعت 400 کیلومتر زیسته اند اولین آنها حکیم بزرگمهر است که 1410 سال پیش در شهر مرو زیسته است و آخرین حکیم هم حکیم ارد بزرگ است که هم اکنون در قید حیات می باشد . منطقه زندگی حکمای چهار گانه به از لحاظ بافت اقلیمی و فرهنگی به یک گونه بوده است تنها تفاوت آنها در تاریخ زیستن آنهاست هر چهار حکیم دارای گرایشات انساندوستانه و میهن پرستانه هستند آنها در خراسان ایرانزمین رشد نموده اند و بر ادب و کردار نیک تاکید نموده اند .

حکمای چهار گانه عبارتند از :

1- حکیم فردوسی (شهر توس) Hakim Ferdosi

2- حکیم ارد بزرگ ( شهر توس نو - مشهد) Hakim Orod Bozorg

3- حکیم بزرگمهر (شهر مرو ) Hakim Bozorgmehr

4- حکیم خیام (شهر نیشابور ) Hakim Khayyam

منبع : وب سایت دانشنامه